අලුත් ඇසකින් ලෝකය දෙස බැලීම

ලෝකය දෙස බැලිය යුත්තේ කෙසේ ද? එය විමසිය යුත්තේ කෙසේ ද? එය අත්විදිය යුත්තේ කෙසේ ද? ප්‍රශ්නර්ථයන් කිහිපයක් ඔබ මා අභිමුව ඇත. ලෝකය ශාස්ත්‍ර ඥාණ සම්හරයකින් සැදුම්ලත්  එකකි. විද්‍යව තාක්ෂණය  මෙන්ම සමාජ ශස්ත්‍රිය දැනුමින් ද ලෝකයේ අඩුවක්  නැත්තේ  ය.  එහෙත් ගැටලුව නම්  හුදු ශාස්ත්‍රිය ඥාණයෙන් පමණක් ලෝකය  දැකිය  නො හැකි වීමයි.  ශාස්ත්‍රය ප්‍රගුණ කළ ඇතැමෙකුට වඩා  එවැන්නක්  ප්‍රගුණ නොකළ ඇතැමෙක් සමජයේ පූර්වාදර්ශී මිනිසුන්  ලෙස  ඉස්මතු වන්නේ  ඒ නිසා ය. එහෙයින් නව දැක්මකින් හා  කාලානුරූපී  චින්තනයක් ඔස්සේ ලෝකය දැකිය  යුතු ය.
සමාජය නව දිශානතියකට යොමු කළ සෑම මිනිසෙක් ම ලෝකය දෙස බැලුවේ නවතාවයකිනි. දේශපාලනය,අර්ථිකය පමණක් නොව අද්‍යාත්මික දර්ශන මාර්ගයන්හි පාවා වැඩි පිළිගැනීමට ලක් වූ සංකල්ප  බිහි කෙරුවෝ අන් කවරෙකුත් නොව නව දැක්මක් සහිත මිනිසුන්‍ ය. අතැම් විට  ප්‍රාරම්භයේදී එවැනි මිනිසුන්  ගැරැහුමට ලක් වන්නෝ ය. එය සමජ යථාර්ථයකි. ජී.බී. සේනානායකයන් නිසදැස්  කවිය මෙරට සමාජයට හදුන්වා දුන් කාලයේ බොහෝ දෙනෙක් එය ප්‍රතික්ෂේප කළහ.  ඔහු කවිය කෙලෙසන්නේ යැයි ඇතම්හු උපකල්පනය කළ හ. එහෙත් නිසදැස් කවිය පිළිබද වත්මන් සමජයේ ආකල්පය එම යුගයට සාපේක්ෂව යහපත් තත්ත්වයක පවතී. සිංහල පරිවර්තන නවකතා අතුරින් බාල මහලු කාගේත් අවදානයට ලක් වූ  ජපන් ජාතික ලේඛිකවක වූ ටෙට්සුකෝ කුරෙයානගී  මහත්මිය විසින් සම්පදනය කරන ලදුව හරි පුදුම ඉස්කෝලෙ නමින් සිංහලයට පරිවර්තනය කළ පොතක් ඇත.දඟකාර ජපන් දැරියක වූ ටොට්ටෝ චං සමවයසේ සෙසු දරුවන්ට වඩා වෙනස් ය.ඈ කළ කී සෑම දෙයක් ම වෙනස් ය.ඇය කුඩා කල සිට ම ලෝකය දෙස වෙනස් ඇසකින් දකින්නට හුරු වූවා ය.සමස්ත පාසල් අධ්‍යාපන ක්‍රමය තුළින් පීඩාවට පත් වූ දරුවන් කෙරෙහි අප්‍රමාණ ආදරයක් පළ කළ සොසාකු කොබයාෂි නම් ගුරුතුමා ද මෙම කතාව තුළ හමුවන සුවිශේෂී තැනැත්තෙකි.කොබයාෂි ගුරුතුමා නොසිටින්නට ටෙට්සුකෝ කුරෙයානගී (කලක් ටොට්ටෝ චං ලෙස සිටි කටකාර දැරිය)නම් දක්ෂ ලේඛිකාවක බිහි නොවන්නට ඉඩ තිබුණි
ආපන ශාලා ආවතේවකරුවෙකු ලෙස දේවරූප සුරුවම් පාට කරන අත් උදව්කරුවෙකු ලෙස මෙන් ම පාන් පුලුස්සන්නෙකු ලෙස කටයුතු කළ ඇලෙක්සේයි පෙෂ්කොව්ගේ නව සිතිවිලි ධාරාවත් සමාජය පිළිබඳ ඔහු කළ ගවේෂණයත් පසුකලකදී ඔහු දක්ෂ ලේඛකයකු බවට පත් කළේ ය.ඒ අන් කවරෙකුත් නොව රුසියානු මහා ගත්කරු මක්සිම් ගෝර්කි ය.සමාජ සත්තා යථාර්ථවාදී සාහිත්‍යයේ ආදි කර්තෘවරයා වූ ඔහු ලෝකය දකින්නට වෙනස් දෘෂ්ටියක් ඇති කර ගත් අයෙකු බව පොදු පිළිගැනීමයි.
අප ලෝකය දෙස අලුත් ඇසකින් බැලිය යුත්තේ අපගේ යහපත උදෙසා පමණක් නොව මානව වර්ගයාගේ ම යහපත උදෙසා ය.මනුෂ්‍යයෙකු ලෙස අප ලැබූ ජීවිතය වඩාත් අර්ථවත් වන්නේ එවිටය.තම පවුලට,ගමට,රටට,ලෝකයට යහපත සැලසූ සෑම මනුෂ්‍යයෙකු පිටුපස ම තිබූ නව දැක්ම අප ද අපට අනන්‍ය ලෙස ගොඩනගා ගත යුතු ය.නව චින්තනයක් ඔස්සේ කටයුතු කළ ආදි ලාංකිකයෝ මහා වැව් අමුණු,දාගැබ් බඳවා මෙසිරිලක බතින් බුලතින් ආඪ්‍ය කළෝ ය.නව චින්තනය වෙනුවට සෙස්සන්ගේ චින්තනය බලෙන් පවරා ගැනීමට යාම නිසා ජාතියක් ලෙස අප අන්ත අසරණභාවයකට පත් වීමු.නව දැක්මකින් ඉදිරියට යන්නට දැන් පස් මහා බැලුම් බල බලා සිටින්නට කාලයක් නැත.
අලුත් ඇසකින් ලෝකය දකින්නාගේ ඇස් සදහට ම පියවී ගිය ද ඔහුගේ ඇස් තුළින් සුවහසක් මිනිසුන් ලෝකය දකින බව අප සිහි තබා ගත යුතු ය.