ඉගෙන ගන්නට ඉගෙන ගන්න.

මිනිසුන් වූ අපට ජීවිතයේ ඉගෙන ගන්නට බොහෝ දේ ඇත.බහ තෝරන වියේ සිට මරණ මංචකය දක්වා ම අපි බොහෝ දේ ඉගෙන ගන්නෙමු.මෙහි ඉගෙනීම යනුවෙන් මා අදහස් කරන්නේ හුදු පතපොතින් කරන ඉගෙනිම ම නොව,එය අභිබවා ගිය පරිපූර්ණ ඉගෙනීමකි.කාල දේස පරතරයක් නොතකා උතුම්  දෑ ජීවිතයට ග්‍රහණය කර ගැනීමත්,සමාජය සමඟ සුසංයෝගී ව ජීවත් වීමත් සැබෑ ඉගෙනීමයි.
තාරුණ්‍යය ජීවිතයේ හොඳ ම කාලයයි.ඒ වසත් සමය ගෙවී ගිය පසු එය නැවත උදා නොවනු ඇත.ලෞකික වශයෙන් ලෝකය විනිවිද දකින්නට මෙන් ම අධ්‍යාත්මය සුපහන් කරන්නට ද උගත යුත්තේ මේ වසන්තයේදී ය.ඉගෙන ගන්නට හපන්කමක් නැතැයි ඇතැම් දෙමව්පියෝ දරුවන්ට මැසිවිලි නගති.එහෙත් අභාග්‍යයකට මෙන් ඔවුන් ඉගෙන ගන්නට මැලි වන්නේ, ඔවුන් මුග්ධයින් නිසා නොවෙයි.ඔවුන් කවර ද ඉගෙන ගන්නට  ඉගෙන ගෙන නොමැති බව පෙනේ.ඔබ තවමත් සිතන්නේ ඔබ ඉගෙනීමට දක්ෂතාවයක් නොමැති අඥානයෙක් කියා ද.? එසේ නම් මා ඔබට මන්ත්‍රයක් කියා දෙමි.නිතර මෙනෙහි කොට නිතර ක්‍රියාත්මක කිරීම තුළිමෙම මන්ත්‍රය ඵල දරනු ඇත.
”ඔබ ඔබ කෙරෙහි යහපත් විශ්වාසයක් තබන්න.Have a good trust in your self.”
පතපොත ඉකමවා ගිය සමාජ දැනුම පවා ඔබට නොබියව ග්‍රහණය කරගත යුතු නම් එම විශ්වාසය ගොඩනගා ගත යුතු ය.විභාග මූලික ඉගෙනීමට වුවද මෙම මන්ත්‍රය එක ලෙස ම අදාළ වේ.
සුප්‍රකට රංගවේදියෙකු වූ බර්ටෝල්ට් බ්‍රෙෂ්ට් වරක් මෙසේ සිය කුඩා කල උගත් පාසලේ දරුවන් අමතා කළ කතාවක සාරාංශය මෙහිදී ලියා තබනු කැමැත්තෙමි.
“ආදරණීය දරුවනි, ඔබ ඉගෙන ලබන තැන පළිඟු මැදුරක් ද,කටු මැටි පැල්පතක් ද යනුවෙන් නොවිමසා එය ඔබට ඉගෙන ගත හැකි තැනක්ද යනුවෙන් පමණක් විමසන්න.ඔබේ ගුරුවරුන් කෙබඳු අයදැයි නොවිමසා ඔවුන් තමන්ට උගන්වන්නේ ද යනුවෙන් පමණක් විමසන්න.මා යමක් ඉගෙන ගන්නේ ද,මා උගත් දෙයින් මට පලක් වන්නේ ද,මා උගත් දෙයින් මා සිටිනා තැන වෙනස් කළ හැකි වේද යනුවෙන් නිතර  විමසන්න.”
ඔබ අප අතර කෙරෙන මේ කතාබහ මඟින් වඩාත් යහපත් මනුෂ්‍යත්වය සපිරි ලෝකයක් බිහිවන්නේ කවර දා ද,එදාට මේ ඉගෙනීම ඵල දරනු ඇත.ඉගෙන ගන්නට ඉගෙන ගත යුත්තේ ඒ ඵලය නෙළා ගැනීම පිණිස ය.
ඉගෙන ගන්නට
ඉගෙන ගන්න..
එය අවැසි වන්නේ
සුන්දර ලොවක් තනන්නට ය.
එවිට,
ඔබ මිය ගිය මුත්,
ඔබේ නෙත්වලින් සුවහසක් මිනිසුන්
ලෝකය දකිනු ඇත.